دانشجویی که سال اخر دانشکده اش را می گذراند به خاطر پروژه ای که انجام داده بود جایزه ی اول را گرفت.

 اودرپروژه ی خود از 50 نفر خواسته بود تا دادخواستی مبنی برکنترل ویا حذف ماده ی شیمیایی "دی هیدروژن مونوکسید" توسط دولت را امضاکنند. اوبرای این در خواست خود،دلایل زیر را عنوان کرده بود:

1-مقدار زیاد آن باعث تعریق و استفراغ میشود.

2-عنصر اصلی باران اسیدی است.

3-وقتی به حالت گاز در می آید، بسیار سوزاننده است.

4-استنشاق تصادفی آن باعث مرگ میشود.

5-باعث فرسایش اجسام میشود.

6-حتی روی ترمز اتومبیل ها اثر منفی میگذارد.

7- حتی در تومورهای سرطانی هم یافت شده است.

از پنجاه نفر،43نفر دادخواست را امضا کردند.6نفر اصلا علاقه ای نشان ندادندو اما تنها 1نفرمی دانست که ماده ی شیمیایی"دی هیدروژن مونوکسید"در واقع همان آب است!

 عنوان پروژه ی دانشجوی فوق "ماچقدر زود باور هستیم"بود...